Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε εδώ
Το ζήτημα της εκτροπής του ποταμού Αχελώου και της λειτουργίας των Υ/Η φραγμάτων στον άνω ρου του αποτελεί προεκλογική δέσμευση και κομμάτι της πολιτικής ατζέντας των κυβερνήσεων διαχρονικά, εδώ και πολλές δεκαετίες. Ωστόσο, η επαπειλούμενη στις μέρες μας καταστροφή του Αχελώου και του χωριού της Μεσοχώρας εξαιτίας της λειτουργίας του Υ/Η φράγµατος στη Μεσοχώρα, του Υ/Η εργοστασίου και του τεχνητού ταµιευτήρα στην περιοχή του άνω ρου του, είναι περισσότερο ορατή από ποτέ, ιδιαίτερα από την περίοδο της ανακίνησης της υπόθεσης το 2007, επί τότε κυβέρνησης ΝΔ.
Αφού η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε τις διαδικασίες αποδέσμευσης του Υ/Η φράγματος ως αυτοτελούς έργου από το συνολικό έργο της εκτροπής, το οποίο προσωρινά έχει μπλοκαριστεί από το ΣτΕ, και αφού υπέγραψε την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, έρχεται σήμερα η παρούσα ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας να ολοκληρώσει την καταστροφή. Ήδη από την περσινή ΔΕΘ ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης ανακοίνωσε την άμεση έναρξη των εργασιών, κάτι που ανανέωσε τις ορέξεις των τοπικών αρχόντων της Θεσσαλίας (Περιφερειάρχης Αγοραστός, Δήμος Πύλης κλπ), των κατασκευαστικών, της ΔΕΗ και των επίδοξων επενδυτών-αγοραστών της, καθώς θεωρείται βέβαιο το ξεπούλημα του φράγματος, όπως και ολόκληρης της ΔΕΗ, στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Πρόσφατα μάλιστα, η ΔΕΗ προχώρησε σε ανάρτηση στο χωριό της Μεσοχώρας ανακοίνωσης περί αναγκαστικής απαλλοτρίωσης κατοικιών και κτημάτων, σε μια κίνηση επιτάχυνσης από τη μεριά της των εξελίξεων προκειμένου να λειτουργήσει το φράγμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, βρεθήκαμε και φέτος στις όχθες του Αχελώου (Πολιτικό κάλεσμα της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα στη φετινή κινητοποίηση), στη Μεσοχώρα Τρικάλων, για 14η συνεχόμενη χρονιά, συντρόφισσες και σύντροφοι από διαφορετικές γωνιές του ελλαδικού χώρου ώστε να αναδειχθεί στο ίδιο το σημείο όπου προορίζεται να λειτουργήσουν τα γιγαντιαία έργα, η αντίσταση στους καταστροφικούς για την περιοχή σχεδιασμούς του κράτους, της ΔΕΗ και των αφεντικών. Και κοινή μας πεποίθηση για τα όσα εξελίσσονται ήταν διαχρονικά τα εξής σημεία:
- Η επιχειρούμενη καταστροφή του Αχελώου και της Μεσοχώρας δεν είναι ένα ζήτημα στενά τοπικό και ξεκομμένο από την ευρύτερη πολιτική του κράτους, αλλά αποτελεί τμήμα της συνολικότερης στρατηγικής του για λεηλασία, εκμετάλλευση και εν τέλει καταστροφή του φυσικού κόσμου στο σύνολο του, στρατηγική που περνάει μέσα από την ισοπέδωση των βουνών, το μπάζωμα των λιμνών, τη μόλυνση και την εκτροπή των ποταμιών, τον αφανισμό των τοπικών κοινοτήτων. Γιατί όσα συμβαίνουν στον Αχελώο αποτελούν κομμάτι όσων διεξάγονται σε όλη την χώρα.
- Αυτή η γενικευμένη επίθεση στο φυσικό κόσμο και τις τοπικές κοινωνίες είναι μια στρατηγική ίσης σημασίας για το κράτος και τα αφεντικά με αυτή των κοινωνικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς (μνημονιακές πολιτικές, εργασία, εκπαίδευση κλπ.) και συντελείται με γνώμονα την υφαρπαγή του συνόλου του κοινωνικού και φυσικού πλούτου για άντληση περισσότερων κερδών για μια κάστα ισχυρών και για την καθυπόταξη της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνικής βάσης μέσα από την επιβολή συνθηκών σκληρής ανέχειας, φτώχειας και εξαθλίωσης.
- Ο αγώνας ενάντια στην καταστροφή της φύσης και της κοινωνίας για να είναι αποτελεσματικός, οφείλει να στοχεύει στη γενεσιουργό αιτία όλων αυτών των προβλημάτων και άρα να συνδέεται άμεσα με το ευρύτερο κοινωνικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από το ποιός είναι αυτός που διαμορφώνει το μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης ορίζοντας το πλαίσιο παραγωγής και κατανάλωσης και το εύρος των ενεργειακών αναγκών. Και προπάντων, προς όφελος ποιού πράττει. Για μας, αυτή πρέπει να είναι η ίδια η κοινωνία και οι τοπικές της κοινότητες, μέσα από τις οριζόντιες διαδικασίες τους και γνώμονας πάντα πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των πραγματικών κοινωνικών αναγκών και όχι τα συμφέροντα ενός χρεοκοπημένου ενεργοβόρου συστήματος.
- Αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε διαμοσελαβητές, τοπικούς ή άλλους πολιτικούς παράγοντες, θεσμικούς και επίσημους κρατικούς φορείς. Η ίδια η ζωή απέδειξε πως ακόμα και αυτοί που στο παρελθόν εμφανίζονταν ως υπερασπιστές του χωριού και του ποταμού δεν δίστασαν μέσα σε μια νύχτα, όταν ανέβηκαν στον κυβερνητικό θώκο, να πραγματοποιήσουν στροφή 180 μοιρών και να υπογράψουν τη θανατική καταδίκη και του χωριού και του ποταμού, για να διαφυλάξουν τα πολιτικά προνόμια της εξουσίας. Αντίστοιχα, η προσφυγή στη νομική οδό για την επίλυση του ζητήματος, αν και μπορεί πρόσκαιρα να επιφέρει καθυστερήσεις στον κρατικό σχεδιασμό και να βάλει κάποια εμπόδια, δεν μπορεί επουδενί να αποτελέσει συνολική λύση στο πρόβλημα. Οι νόμοι κόβονται και ράβονται στα μέτρα των ισχυρών και αργά ή γρήγορα θα βρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι που θα τους επιτρέψουν να συνεχίσουν την καταστροφή, ενώ την ίδια στιγμή οι αγώνες θα υποκύπτουν στην απογοήτευση, την παραίτηση και την ήττα.
- Μόνο οι οριζόντιοι, αδιαμεσολάβητοι και μαχητικοί αγώνες των ανθρώπων από τα κάτω, η εμπιστοσύνη στις δικές μας δυνάμεις και το χτίσιμο ενός ενιαίου μετώπου πάλης σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα, είναι ικανές προϋποθέσεις ώστε να διαμορφωθεί ένα ουσιαστικό πεδίο αντιπαράθεσης με τους κρατικούς σχεδιασμούς. Γιατί ο αγώνας στον Αχελώο αποτελεί κομμάτι των πλούσιων κοινωνικών αγώνων που ξεσπούν από άκρη σε άκρη του ελλαδικού χώρου. Κι εμείς είμαστε κομμάτι των αγώνων αυτών. Από τα Άγραφα, τον Αχελώο, τις Σκουριές, τον Βόλο και τις Σταγιάτες, μέχρι την Τήνο, την Άνδρο, το Ιόνιο και τον Πατραϊκό, την Ήπειρο, την Κρήτη και την Εύβοια αγωνιζόμαστε για ζωή, γη και ελευθερία. Κι αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα σύνθημα αλλά ακρογωνιαίος λίθος της αντίληψης και της πρακτικής μας.
Στη φετινή κινητοποίηση που ξεκίνησε την Τετάρτη 12 Αυγούστου συμμετείχε πλήθος κόσμου. Πραγματοποιήθηκε κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού, αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκε πολιτικό υλικό στο χωριό της Μεσοχώρας, υπήρξε αλληλεπίδραση και συζήτηση με τους ίδιους τους αγωνιζόμενους κατοίκους για τις πρόσφατες εξελίξεις.
Την Πέμπτη 13 του μήνα πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην κεντρική πλατεία της Μεσοχώρας και προβολή του ντοκιμαντέρ “ο Ασκός του Αιόλου” του Νασίμ Αλάτρας, σχετικά με την εγκατάσταση γιγάντιων αιολικών βομηχανικών μονάδων σε 16 περιοχές της χώρας και τις καταστροφικές συνέπειες της λεγόμενη “πράσινης ανάπτυξης” στα τοπικά οικοσυστήματα και τις κοινωνίες.
Την επόμενη μέρα, Παρασκευή 13 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε πολιτική εκδήλωση και συζήτηση σχετικά με τους αγώνες που ξεσπούν ενάντια στη λεηλασία της φύσης από το κράτος και το κεφάλαιο. Στην εκδήλωση συμμετείχε και τοποθετήθηκε η Ανοιχτή Συνέλευση Καρδίτσας ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη και τα Αιολικά στα Άγραφα ενημερώνοντας σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στην προσπάθεια των κρατικών επιτελείων και των επενδυτών να εγκαταστήσουν περισσότερες από 600 ανεμογεννήτριες στα βουνά των Αγράφων, για τον αγώνα που αναπτύσσεται διαρκώς στην πόλη και το βουνό, και για τις διώξεις που υπάρχουν σε βάρος αγωνιστών. Οι συναγωνιστές από την Καρδίτσα ανέδειξαν τη σημασία της κοινής στάσης όλων όσοι αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία της φύσης μακριά από λογικές που απομονώνουν τους αγώνες σε τοπικό επίπεδο αποσυνδέοντας τους από το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της κρατικής στρατηγικής για την καταστροφή της φύσης. Τέλος, παρέμβαση και χαιρετισμός πραγματοποιήθηκε και από το Σύλλογο Κατακλυζομένων της Μεσοχώρας που εδώ και 35 χρόνια βρίσκεται αδιάλειπτα σε αυτό τον αγώνα και έχει να επιδείξει μαχητική και ανυποχώρητη στάση απέναντι στους εκβιασμούς του κράτους και της ΔΕΗ.
Στη συνέχεια προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ “οι κοπρίτες των Σταγιατών” σχετικά με τον αγώνα που διεξάγει μια τοπική κοινότητα του Πηλίου για την υπεράσπιση του νερού και του χωριού της απέναντι στη μαφία του Μπέου και στα επενδυτικά σχέδια για ιδιωτικοποίηση του νερού.
Το πρωί του Σαββάτου ομάδα συντρόφων της ΑΣΑ έφτιαξε ένα όμορφο γκράφιτι στο φράγμα με κεντρικό σύνθημα “Άχελώος-Άγραφα-Σταγιάτες… Αγώνας για τη Γη και την Ελευθερία”.
Την επόμενη μέρα, Κυριακή 16 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε η διαδήλωση προς τη στέψη του φράγματος. Προηγήθηκε συγκέντρωση στο χωρίο και στη συνέχεια ακολούθησε πορεία με μαζική συμμετοχή περίπου 150 ατόμων που ήρθαν για αν στηρίξουν την κινητοποίηση από διαφορετικές περιοχές της χώρας.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση του Αχελώου και της Μεσοχώρας βρίσκεται σήμερα σε κομβικό σημείο. Ο συνολικότερος παροξυσμός των κρατούντων για να ισοπεδώσουν τη φύση από άκρη σε άκρη δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Η καταστροφή του Αχελώου και της Μεσοχώρας είναι προ των πυλών. Μόνο η ανάπτυξη και η όξυνση των αντιστάσεων μπορεί να την εμποδίσει. Το επόμενο διάστημα θα πρέπει να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση για την απόκρουση οποιασδήποτε επιθετικής κίνησης από τη μεριά του κράτους και της ΔΕΗ. Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Μεσοχώρας έχουν ήδη από το 1990 δείξει τις δυνατότητες της μαχητικής αντίστασης. Στο χέρι τους είναι να πράξουν το ίδιο και τώρα. Επίσης, όλοι όσοι -ήδη από το 2007- βρεθήκαμε στις κινητοποιήσεις στο ποτάμι, διαδηλώσαμε μαζί στο φράγμα, στις πόλεις της Θεσσαλίας, στο υπουργείο περιβάλλοντος, στη Βουλή και αλλού τώρα οφείλουμε να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Η μαζική κοινωνική κινητοποίηση και ο μαχητικός αγώνας μπορούν να βάλουν φραγμό στα σχέδια τους. Να γκρεμιστεί το φράγμα της Μεσοχώρας. Να νικήσει ο Αχελώος!
αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”/ΑΠΟ
Πάτρα, 21 Αυγούστου 2020