Είναι ξεκάθαρο πως η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι ένας βασικός στόχος των εργοδοτών και της κυβέρνησης που τους υπηρετεί. Η ασυδοσία τους αποκαλύπτεται από την αυταρχική μεθόδευση της προηγούμενης εβδομάδας όπου η κυβέρνηση με «έκτακτη τροπολογία» σε άσχετο νομοσχέδιο,επέβαλε το άνοιγμα των καταστημάτων και 8η Κυριακή. Μια πρακτική που εναρμονίζεται με την συνολική και διαρκή απαξίωση και συντριβή κάθε εργατικού και κάθε ασφαλιστικού δικαιώματος. Η κεντρικότητα του ζητήματος και το ότι μας αφορά όλους φαίνεται και από το γεγονός πως πλέον μιλάνε ανοιχτά για την κατάργηση των προσαυξήσεων και του ρεπό για την κυριακάτικη εργασία! Δεν είναι τυχαίο για την υπόθεση της Κυριακάτικης αργίας έχουν παρέμβει ανοιχτά ο ΣΕΒ (βιομήχανοι), ο ΣΕΤΕ (μεγαλοξενοδόχοι) και ο ΣΕΛΠΕ (πολυκαταστήματα). Αλήθεια, υπάρχει ακόμη κανένας που έχει αμφιβολία, ότι πίσω από αυτή την παρέμβαση των βιομηχάνων, κρύβεται η προσπάθεια τους για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνολικά για όλους τους εργαζόμενους; Χρειάζονται εργαζόμενους υποταγμένους, τρομοκρατημένους και πειθήνιους. Χρειάζονται στρατιές ανέργων που να επαιτούν για ένα κομμάτι ψωμί, που θα λειτουργούν ως παράγοντας πίεσης για όσους ακόμη εργάζονται, ώστε να ακυρώνεται κάθε προσπάθεια διεκδίκησης ακόμη και των πιο στοιχειωδών εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
την Κυριακή 28/12 η τακτική που χρησιμοποίησαν κράτος και αφεντικά δεν θα μπορούσε να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που περιγράψαμε παραπάνω. Τη μέρα λοιπόν που άλλο ένα εορταστικό πανηγύρι είχε στηθεί πάνω στις πλάτες των εργαζομένων με τα μαγαζιά να ανοίγουν ακόμα μία Κυριακή, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής είχε προκυρήξει απεργία προκειμένου να υπερασπιστεί το αυτονόητο, την Κυριακάτικη αργία. Στον απεργιακό αποκλεισμό που πραγματοποιούνταν από απεργούς του ΣΥΒΧΑ, από το Συντονιστικό ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και άλλους αλληλέγγυους η εργοδοσία του Ιανού κινήθηκε με το τρόπο που μας έχει συνηθίσει, αυτόν της απαξίωσης των εργατικών δικαιωμάτων και της αυταρχικότητας. Σε συνεργασία με την αστυνομία, υπέβαλλε μύνηση προκειμένου να δικαιολογηθεί η επίθεση που πραγματοποίησαν τα ΜΑΤ και να μπορέσει το μαγαζί να λειτουργήσει κανονικά. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης συνελήφθησαν 4 άτομα, δύο από τους συγκεντρωμένους και δύο περαστικοί, καθώς τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν. Αποτελεί σημείο άξιο αναφοράς πως την ώρα που πραγματοποιήθηκε η επίθεση ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση στον Ιανό από το ρ/σ στο Κόκκινο. Ο ρ/σ εκ των υστέρων ακύρωσε την εκδήλωση και διέκοψε τη συνεργασία με το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο, χωρίς όμως να δίνει μια εξήγηση πως δέχθηκε σε πρώτη φάση να συμμετέχει σε μια εκδήλωση τη συγκεκριμένη μέρα και να στηρίζει με αυτό τον τρόπο την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Η καταστολή όμως δεν σταμάτησε εκεί. Στην συγκέντρωση αλληλεγγύης που πραγματοποιούνταν έξω από το Α/Τ Ακροπόλεως προς τους 4 συλληφθέντες, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν ακόμα μια φορά και συνέλαβαν άλλους 3 αλληλέγγυους.
Ως εργαζόμενοι δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση και καμία προσδοκία, ότι μπορούμε να αποφύγουμε την πλημμυρίδα του κοινωνικού και οικονομικού ολέθρου. Επομένως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο και ιστορικό δίλημμα. Είτε θα υποταθούμε στα σχέδια και στις επιδιώξεις κράτους και αφεντικών ξεπουλώντας το παρόν και το μέλλον μας, είτε θα δώσουμε την μάχη της συλλογικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στην δουλειά και στην ζωή. Ο δρόμος της ιδιώτευσης, του ατομικισμού, και της υποταγής δημιουργεί εκατόμβες εξαθλιωμένων ανθρώπων, χωρίς παρόν και χωρίς μέλλον. Είναι στο δικό μας χέρι να αποδείξουμε με τις πράξεις μας και τους αγώνες μας, ότι η αφετηρία για μια ζωή με αξιοπρέπεια περνά μέσα από την συλλογική, και ανυποχώρητη κινηματική δράση, μέχρι την νίκη.
Η μάχη για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας εμπεριέχει στην κίνησή της και εκφράζει με ένα συνολικό τρόπο, τόσο την ανάγκη όσο και τη δυνατότητα να σταματήσουμε κυβέρνηση και αφεντικά. Είναι ένας αγώνας όπου απαλλαγμένοι απ την γλοιώδη φορεσιά του άβουλου καταναλωτή προϊόντων, αγωνιζόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους στο εμπόριο, ενάντια στα συμφέροντα των αφεντικών για όλο και περισσότερα, για όλο και μεγαλύτερα κέρδη.
Η μάχη για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας, είναι ένα κάλεσμα συστράτευσης αγωνιζομένων ανθρώπων. Μια κοινή μάχη εργαζομένων και ανέργων, ώστε να καταστεί φανερό ότι ο κόσμος της εργασίας δεν πρόκειται να υποκύψει στα σχέδια κράτους και αφεντικών.
Είναι προφανές πως δεν μας λείπει ο χρόνος για να ψωνίσουμε αλλά τα φράγκα και ο χρόνος για να ζήσουμε. Οι ανάγκες μας και τα συμφέροντά μας δεν πρόκειται ποτέ να είναι ίδια με τα συμφέροντα των αφεντικών. Ας γεμίσουμε λοιπόν τους εμπορικούς δρόμους με αγωνιζομένους εργαζόμενους, αφήνοντας άδεια τα μαγαζιά από πελάτες
Απέναντι στον κυβερνητικό και εργοδοτικό χριστουγεννιάτικο θίασο, να αντιτάξουμε την ελπίδα, την ομορφιά και την προοπτική ενός κινήματος που υψώνεται ως αντίπαλο δέος απέναντι στους έμπορους του τρόμου, και της φτώχειας.
Δεν χαρίζουμε την ζωή μας, δεν ξεπουλάμε την αξιοπρέπεια μας, δεν αγοράζουμε τα προϊόντα τους.
Άδεια μαγαζιά, δρόμοι γεμάτοι με αγωνιζομένους ανθρώπους.